تأثیر رژیم غذایی و تمرین هوازی بر سطوح آمینوترانسفرازهای سرم بیماران استئاتوهپاتیت غیرالکلی

مقدمه و هدف: بیماری استئاتوهپاتیت غیرالکلی(nash) قسمتی از طیف وسیع بیماری مزمن کبد چرب غیرالکلی است. در90٪ موارد، بیماران مبتلا به nash با غلظت بالای آمینوترانسفرازهای سرم تشخیص داده­می­شوند. هدف این پژوهش، مقایسۀ تأثیر رژیم غذایی و برنامۀ تمرین هوازی همراه با رژیم غذایی بر سطوح آمینوترانسفرازهای سرم(alt و ast) بیماران nash بوده­است. مواد و روش­ها: در این پژوهش، 23 بیمار nash با دامنۀ سنی 25 تا 50 سال، به ­طور تصادفی به دو گروه رژیم غذایی(11 نفر) و تمرین هوازی همراه با رژیم غذایی(12 نفر) تقسیم­شدند. رژیم غذایی هر دو گروه 500 کیلوکالری کمتر از انرژی روزانه آنها بود و گروه دوم، علاوه­بر داشتن رژیم غذایی به ­مدت هشت هفتۀ سه جلسه­ای با شدت 55 تا 60٪ ضربان قلب ذخیره­ در تمرین­های هوازی (پیاده­روی، جاگینگ و دویدن) شرکت­کردند. آمینوترانسفرازهای سرم پیش و پس­از مداخله به روش فتومتریک اندازه­گیری و نتایج با استفاده از تی استیودنت همبسته و مستقل در سطح معنی­داری 05/0>p آزمایش­شدند.  نتایج: تغییرات درون­گروهی مقادیر alt و ast سرم بیماران گروه رژیم غذایی تفاوت معنی­داری نداشت؛ اما همین تغییرات در گروه تمرین هوازی همراه با رژیم غذایی معنی­دار بود. مقایسۀ میان­گروهی، تفاوت معنی­داری را در سطوح آمینوترانسفرازهای سرم نشان­داد.  نتیجه­گیری: کاهش آمینوترانسفرازهای سرم به سبب کاهش عوامل پاتوژنز بیماری، کاهش التهاب هپاتوسیت­ها و بهبود عملکرد سلول­های کبدی به­وجود­می­آید. به­احتمال، برنامۀ تمرین هوازی توأم با رژیم غذایی در مقایسه با رژیم غذایی با کاهش آمینوترانسفرازهای سرم تأثیر بهتری بر پیشگیری، کنترل و درمان بیماری nash دارد.